Ευσταθίου, Χριστόδουλος

(1733 – 1793). Κληρικός και λόγιος. Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Ιταλία και στη Βιέννη. Οπαδός του γαλλικού Διαφωτισμού, είχε προοδευτικές ιδέες και τάχθηκε εναντίον του μοναχισμού. Κατηγορήθηκε ότι αμφισβήτησε το θεόπνευστο της ΑγίαςΓραφής. Έργα του: Αληθής πολιτική (Βενετία, 1871), Περί φιλοσόφου, φιλοσοφίας, φυσικών, μεταφυσικών, πνευματικών και θείων αρχών (Βιέννη, 1786). Αφορίστηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο για το έργο του Απάντησις ανωνύμου προς τους αυτού άφρονας κατηγόρους, ότι άπαξ ο λόγος περί τούτων στρέφει (Λειψία, 1793). Για το συγκεκριμένο έργο, πολλοί σύγχρονοι έγραψαν εναντίον του λίβελους.